cynffon

Cymraeg

Cynffon sebra

Cynaniad

• /ˈkənfɔn/

Geirdarddiad

O'r geiriau cyn-, cyflwr traws yr enw ci (fel yn cyndyn, cynhaig), a ffon, neu o bosibl *cynt-ffon.

Enw

cynffon g (lluosog: cynffonnau)

1. (anatomeg) Atodyn ystwyth anifail sydd wedi ei gysylltu i'w pen-ôl, gan sefyll neu hongian dros yr anws.
2. Rhan gefn gwrthrych e.e. cefn awyren.

Cyfystyron

1. cwt, llosgwrn, cloren, llyw

Termau cysylltiedig

• tarddeiriau: cynffonnog, digynffon
• cyfansoddeiriau: cynffondaen, cynffondew, cynffondorch, cynffondrwst, cynffonddu, cynffonfain, cynffonfyr, cynffonfforchog, cynffongoch, cynffongrwm, cynffonlydan, cynffonwyn
• cynffonnau wyn bach

Cyfieithiadau

Almaeneg: Schwanz g Cernyweg: lost g Daneg: hale Eidaleg: coda b Ffrangeg: queue b Gaeleg yr Alban: earball g, eàrr b/g Groeg: ουρά (ourá) b

Gwyddeleg: eireaball g Iseldireg: staart g Llydaweg: lost g Pwyleg: ogon g Saesneg: tail Sbaeneg: cola b, rabo g