Neidio i'r cynnwys

ffon

Oddiwrth Wiciadur, y geiriadur rhydd.

Gweler hefydffôn

Cymraeg

Cynaniad

  • /fɔn/

Geirdarddiad

Cymraeg Canol ffonn o’r Gelteg *sφondo- o’r gwreiddyn Indo-Ewropeg *sph₂en- ‘cunnog bren’ a welir hefyd yn y Lladin sponda ‘gwely’, y Saesneg spoon ‘sglodyn’ a’r Hen Roeg sphḗn (σφήν) ‘lletem’. Cymharer â’r Llydaweg houn ‘pastwn’ a’r Wyddeleg sonn ‘polyn’.

Enw

ffon b (lluosog: ffyn)

  1. Darn hir o bren crwn, anhyblyg a syth sy'n cael ei ddal yn y llaw a'i ddefnyddio at sawl diben (e.e. arf ayb.).
  2. Cansen neu ddarn arall o bren a ddefnyddir er mwyn cynorthwyo wrth cerdded.
  3. Croesfar sy'n ffurfio gris ar ysgol.
  4. Gwialen lorweddol sydd â mecanwaith pwli ynghlwm wrth gordyn tynnu a ddefnyddir i agor neu gau cyrtens (llenni).

Cyfystyron

Termau cysylltiedig

Cyfieithiadau