cnawd
Neidio i'r panel llywio
Neidio i'r bar chwilio
Cymraeg
Cynaniad
- /knau̯d/
Geirdarddiad
Brythoneg *knōto- o'r ffurf Indo-Ewropeg *kneu-t-, amrywiad ar y gwreiddyn *kneid- ‘crafu’ a welir yn yr Iseldireg nijten ‘tolcio, twlcio, hyrddio’, y Latfieg knidēt ~ knudēt ‘cosi’ a'r Hen Roeg knízein ‘crafu; goglais’. Cymharer â'r Gernyweg kneus ‘cnawd’ a'r Llydaweg kreud ‘cnawdolrwydd; corff’; ymhellach â'r Wyddeleg cneá ‘clwyf; briw’.
Enw
cnawd g
- Meinwe feddal y corff, yn enwedig cyhyr sgerbydol a braster.
- Rhaid oedd torri peth o'r cnawd ymaith fel rhan o'r llawdriniaeth.
- Meinwe anifail, yn enwedig meinwe anifail a ddefnyddir am fwyd.
- Lliw melyn-binc, lliw croen rhai Cawcasiaid.
- Gwisgai'r ferch flowsen lliw cnawd.
Cyfystyron
Termau cysylltiedig
- tarddeiriau: cnawdio, cnawdol, cnawdog ~ cnodiog, di-gnawd
- cyfansoddeiriau: cnawdysol, cnodliw, cnodwe
- cnawd ei gnawd
- pechodau'r cnawd
- pob cnawd sydd wellt
- yn y cnawd
Cyfieithiadau
|
|