braich

Oddiwrth Wiciadur, y geiriadur rhydd.
Neidio i'r panel llywio Neidio i'r bar chwilio

Cymraeg

Braich

Enw

braich b (lluosog: breichiau)

  1. Y rhan o'r atodyn uchaf o'r corff dynol rhwng yr ysgwydd a'r garddwrn ac sydd weithiau'n cynnwys y llaw.
    Penderfynodd ei fod am gael tatŵ o angor ar ei fraich.
  2. Darn hir, cul sy'n ymestyn allan o brif ran gwrthrych, megis braich y gadair.
    Am nad oed digon o gadeiriau, eisteddais ar fraich y gadair yn lle.

Termau cysylltiedig

Cyfieithiadau