ystlys

Cymraeg

Cynaniad

• yn y Gogledd: /ˈəsdlɨ̞s/, [ˈəstlɨ̞s]
• yn y De: /ˈəsdlɪs/, [ˈəstlɪs]

Geirdarddiad

Cymraeg Canol ystlys o’r Gelteg *stlessu- o’r gwreiddyn Indo-Ewropeg *stel- ‘rhoi, gosod’ a welir hefyd yn yr Iseldireg stellen ‘gosod’, yr Hen Roeg stéllō (στέλλω) ‘cyflenwi’ a’r Tsieceg stlát ‘taenu, lledu’. Cymharer â’r Wyddeleg slios ‘ochr’.

Enw

ystlys b (lluosog: ystlysau)

1. (anatomeg) Ochr gnodiog neu gyhyrol o’r bongorff, yn enwedig y rhan rhwng yr asen olaf a’r glun.
2. (coginio) Darn o gig o ystlys anifail; tenewyn.

Cyfystyron

• ochr
• tenewyn
• llethr, lletben

Termau cysylltiedig

• ystlysu

Cyfieithiadau

Almaeneg: 1. Flanke b Cernyweg: 2. tenewen g Eidaleg: 1. flanco g; 2. soccoscio g, noce b Ffrangeg: 1./3. flanc g; 2. flanchet g Gaeleg yr Alban: slios g Groeg: 1./3. πλευρά (plevrá) b; 2. πλευρό (plevró) d Gwyddeleg: slios g Iseldireg: 1. zij(de) g; 2. vang g; 3. zijkant g

Llydaweg: 1. tor g, lez b; 2. kig-kof g Pwyleg: 1. bok g; 2. łata b Saesneg: 1./2./3. flank Sbaeneg: 1. costado g; 3. flanco g