Neidio i'r cynnwys

tywyll

Oddiwrth Wiciadur, y geiriadur rhydd.

Cymraeg

Cynaniad

  • Cymraeg y Gogledd: /ˈtəu̯.ɨ̞ɬ/
  • Cymraeg y De: /ˈtəu̯.ɪɬ/, /ˈtə.ʊi̯ɬ/

Geirdarddiad

Hen Gymraeg timuil o'r enw Celtaidd *temēlos o'r ansoddair *temos (a roes yr Hen Wyddeleg tem ‘tywyll (ans.)’) o'r gwreiddyn Indo-Ewropeaidd *temh₁-, a welir hefyd yn yr Hen Almaeneg Uchel demar, y Lithwaneg tamsà a'r Sansgrit támas, i gyd yn yr ystyr ‘tywyll (enw)’. Cymharer â'r Gernyweg tewal (ans.), y Llydaweg teñval (ans.) a'r Gwyddeleg teimheal.

Enw

tywyll g

  1. Y cyflwr o fod yn dywyll; heb oleuni.

Termau cysylltiedig

Gwrthwynebeiriau

Cyfieithiadau


Ansoddair

tywyll (benywaidd tywell, lluosog tywyllion)

  1. Heb lawer o olau.
    Nid oedd modd darllen am fod yr ystafell yn rhy dywyll.

Gwrthwynebeiriau

Cyfieithiadau