tylluan

Cymraeg

Tylluan fannog

Cynaniad

• yn y Gogledd: /təˈɬɨ̞.an/
• yn y De: /təˈɬiː.an/, /təˈɬi.an/

Geirdarddiad

Gynt tyllhuan, cyfansoddair o'r elfen anhysbys tyll- a'r Gymraeg Canol cuan, cwan ‘tylluan’ o'r Gelteg *kuwannos, adleisair yn dynwared hŵt yr aderyn. Cymharer â'r Gernyweg kowan a'r Llydaweg kaouenn.

Enw

tylluan b (lluosog: tylluanod)

1. (adareg) Unrhyw un o amryw o adar ysglyfaethus o’r urdd Strigiformes sy’n nosol yn bennaf ac yn edrych ymlaen. Mae ganddynt olwg deulygad, cyfyngiad ar symudiad eu llygaid a chlyw da iawn.

Cyfystyron

• gwdihŵ

Termau cysylltiedig

• tarddeiriau: tylluanaidd
• cyfansoddeiriau: coeg-dylluan, cordylluan, gwalchdylluan

Cyfieithiadau

Almaeneg: Eule b Cernyweg: kowan b, oula g Eidaleg: gufo g, civetta b Ffrangeg: hibou g, chouette b Gaeleg yr Alban: comhachag b, cailleach-oidhche b Groeg: κουκουβάγια (koukouvágia) b Gwyddeleg: ulchabhán g Iseldireg: uil g

Llydaweg: toud g, kaouenn b Pwyleg: sowa b Saesneg: owl Sbaeneg: búho g, lechuza b