Neidio i'r cynnwys

truan

Oddiwrth Wiciadur, y geiriadur rhydd.

Cymraeg

Enw

truan g (lluosog: truain, trueiniaid)

  1. Person anhapus, anlwcus neu ddigalon.

Termau cysylltiedig

Cyfieithiadau


Ansoddair

truan

  1. Digalon iawn; mewn cyflwr truenus neu wael iawn.

Cyfieithiadau