taflu

Cymraeg

Cynaniad

• yn y Gogledd: /ˈtavlɨ̞/
• yn y De: /ˈtavli/

Geirdarddiad

O'r enw tafl. Ffurfiadau cyfochrog: Cernyweg towlel, tewlel, Llydaweg teuler.

Berfenw

taflu (bôn y ferf: tafl-)

1. Achosi gwrthrych i symud yn gyflym trwy'r awyr.

   Roedd y bowliwr wedi taflu'r bêl at y batiwr.

2. Edrych ar rywun neu rywbeth am gyfnod byr.

   Roeddwn wedi taflu golwg ar y gwrthrych cyn penderfynu nad oeddwn am ei brynu.

Amrywiadau

• tawlu

Cyfystyron

• lluchio, ergydio, bwrw

Termau cysylltiedig

• alldaflu, tafliad
• taflu i fyny

Cyfieithiadau

Almaeneg: werfen Cernyweg: towlel, tewlel Eidaleg: gettare Ffrangeg: jeter Gaeleg yr Alban: tilg Groeg: ρίχνω (ríchno) Gwyddeleg: caith Hindi: फेंकना (phẽknā) Iseldireg: werpen

Llydaweg: teuler, stlepel Pwyleg: rzucać, rzucić Saesneg: throw Sbaeneg: echar