pwynt

Cymraeg

Cynaniad

• yn y Gogledd: /puːɨ̯nt/
• yn y De: /pʊi̯nt/

Geirdarddiad

O'r Saesneg Canol poynt o'r Hen Ffrangeg point o'r Lladin pūnctus. Dybledau pwnc, pwyth.

Enw

pwynt g (lluosog: pwyntiau)

1. Moment benodol mewn digwyddiad neu hanesyn.

   Ar y pwynt hynny, agorodd y drws.

2. Testun mewn trafodaeth neu ddadl; cynnig neu ffocws sgwrs.

   Rydw i'n anghytuno â'r pwynt hynny.

3. Pen miniog gwrthrych.

   Roedd angen torri'r croen gan ddefnyddio pwynt y gyllell.

4. Pwrpas neu ddiben.

   Beth yw'r pwynt o wneud hynny?

Termau cysylltiedig

• tarddeiriau: di-bwynt, pwyntio, pwyntol
• cyfansoddeiriau: agosbwynt, amcanbwynt, berwbwynt, blasbwynt, canolbwynt, cyfarbwynt, cyferbwynt, chwylbwynt, dallbwynt, deubwynt, diflanbwynt, diweddbwynt, gwasgbwynt, gwlithbwynt, gwrthbwynt, isafbwynt, lleolbwynt, metabwynt, nwlbwynt, ôl-bwynt, pelenbwynt, pinbwynt, rhewbwynt, safbwynt, sychbwynt, tâl-bwynt, torbwynt, tri-phwynt, trobwynt, tyfbwynt, uchafbwynt, uwcholeubwynt, ymdoddbwynt
• cyfuniadau: pwynt degol, pwynt gramadegol

Cyfieithiadau

Almaeneg: Punkt g Cernyweg: poynt g Eidaleg: punto g Ffrangeg: point g Gaeleg yr Alban: puing g Groeg: σημείο (simeío) d Gwyddeleg: pointe g Iseldireg: punt g

Llydaweg: poent g Pwyleg: punkt g, kropka b Saesneg: point Sbaeneg: punto g