pwyll

Gweler hefyd Pwyll

Cymraeg

Cynaniad

• yn y Gogledd: /puːɨ̯ɬ/
• yn y De: /pʊi̯ɬ/

Geirdarddiad

Celteg *kʷēslā o'r ferf Indo-Ewropeaidd *kʷeis- ‘sylwi ar’ a welir hefyd yn yr Hen Wyddeleg ad·cí ‘fe wêl’ a'r Sansgrit cétati (चेतति) ‘sylwi ar’. Cymharer â'r Gernyweg poll ‘deall, rheswm’, y Llydaweg poell ‘rheswm, rhesymeg’ a'r Wyddeleg ciall ‘synnwyr’.

Enw

pwyll g

1. Y cyflwr o fod yn llonydd, tawel a digynnwrf, yn enwedig o dan bwysau.

Cyfystyron

• callineb
• gwastadfrydedd

Termau cysylltiedig

• pwyllo
• pwyllog
• pwyllogrwydd
• gwyddbwyll

Idiomau

• pwyll piau hi

Cyfieithiadau

Saesneg: equanimity, prudence