llafar

Cymraeg

Cynaniad

• yn y Gogledd: /ˈɬavar/
• yn y De: /ˈɬaːvar/, /ˈɬavar/

Geirdarddiad

Cymraeg Canol llauar o'r Gelteg *φlabros ‘siaradus’. Cymharer â'r Llydaweg a'r Cernyweg lavar, â'r Gwyddeleg a Gaeleg yr Alban labhar.

Ansoddair

llafar

1. Yn ymwneud â'r llais, y lleferydd neu'r llefaru.
2. Yn cael ei ddweud yn hytrach na'i ysgrifennu.

   Perfformiodd y ferch yn dda yn ei harholiad llafar.

3. (ieithyddiaeth) Yn dynodi ffordd o siarad neu ysgrifennu sy'n nodweddiadol o sgwrs anffurfiol.
4. Amdano neu'n ymwneud â sgwrs; sgyrsiol neu iaith lafar.

Cyfystyron

• (1) lleisiol
• (3) sgyrsiol, sathredig

Gwrthwynebeiriau

• llenyddol, ysgrifenedig

Termau cysylltiedig

• llafarganu
• ar lafar
• llefarydd
• lleferydd
• llefaru

Cyfieithiadau

Saesneg: 1. 2. oral 3. 4. colloquial