dyweddïo

Oddiwrth Wiciadur, y geiriadur rhydd.

Cymraeg

Cynaniad

  • /ˌdəwɛˈðiː.ɔ/

Geirdarddiad

Celteg *dī-wed-o-, tarddair o’r ferf seml *wed-o (fel yr Hen Wyddeleg feidid ‘cario, cludo’) o’r gwreiddyn Indo-Ewropeg *u̯edʰ- ‘arwain’ fel yn arwain, cywain a diwedd.

Berfenw

dyweddïo berf gyflawn ac anghyflawn (bôn y ferf dyweddi-)

  1. Ymrwymo, naill ai'n gyfreithiol neu'n foesol, i wneud rhywbeth (yn enwedig priodi).
    Pan ddaeth y newyddion eu bod wedi dyweddïo gwelwyd dathliadau mawr.

Cyfieithiadau