dryll
Gwedd
Cymraeg
Cynaniad
Geirdarddiad
Celteg *drusli(jo) o'r gwreiddyn Indo-Ewropeg *dʰreus- ‘torri’n ddarnau’ a welir hefyd yn yr Otheg drauhsos ‘briwsion, lympiau’ a'r Latfieg druska ‘briwsionyn, tameidyn’. Cymharer â'r Llydaweg druilh.
Enw
dryll g (lluosog: drylliau)
- Arf tân cludadwy sydd â chyflymder tanio uchel a thaflwybr cymharol wastad, megis reiffl, gwn haels (dryll pelets) neu bistol.
- Tynnodd y lleidr ddryll allan o'i boced.
- Darn toredig, rhan o rywbeth.
Cyfystyron
Termau cysylltiedig
- tarddeiriau: dryllio, drylliog, dryllyn
- cyfansoddeiriau: dryllfetel, llawddryll, peirianddryll
Cyfieithiadau
|
|