drud

Cymraeg

Cynaniad

• yn y Gogledd: /drɨːd/
• yn y De: /driːd/

Geirdarddiad

Cymraeg Canol drut o'r Wyddeleg Ganol drúth ‘ffŵl’.

Ansoddair

drud (cyfartal druted, cymharol drutach, eithaf drutaf)

1. Yn meddu ar gost neu bris uchel.

   Roedd y got braidd yn ddrud yn £500.

2. (idiomatig) Cost gweithred.

   Talodd y dyn yn ddrud am ei drosedd pan gafodd ei garcharu am flwyddyn.

Cyfystyron

• costus, prid
• drudfawr

Gwrthwynebeiriau

• rhad

Cyfieithiadau

Ffrangeg: cher Saesneg: expensive, costly Sbaeneg: caro