disgyn

Oddiwrth Wiciadur, y geiriadur rhydd.

Cymraeg

Cynaniad

  • yn y Gogledd: /ˈdɪsɡɪn/, [ˈdɪskɪn], /ˈdɪsɡɨ̞n/, [ˈdɪskɨ̞n]
  • yn y De: /ˈdɪsɡɪn/, [ˈdɪskɪn]
    • ar lafar: /ˈdɪʃɡɪn/, [ˈdɪʃkɪn]

Geirdarddiad

Cymraeg Canol diskynn o'r Lladin dēscendere. Cymharer â'r Gernyweg diyskynna a'r Llydaweg diskenn.

Berfenw

disgyn berf gyflawn ac anghyflawn (bôn y ferf: disgynn-)

  1. Mynd am i lawr.
    Ar ôl esgyn yr ysgol, bellach roedd yn rhaid ei disgyn.
  2. Mynd o fan uchel i fan îs.
    Roedd yr awyren wedi disgyn o'r awyr.

Cyfystyron

Gwrthwynebeiriau

Termau cysylltiedig

Cyfieithiadau