croen

Stwythur croen dynol

Cymraeg

Cynaniad

•  croen    (cymorth, ffeil)

Enw

croen g (lluosog: crwyn)

1. Haen allanol amddiffynnol ar gorff unrhyw anifail, gan gynnwys bodau dynol.

   Aeth croen y ferch yn frown ar ôl iddi dreulio amser yn yr haul.

2. haen allanol amddiffynol ffrwyth neu lysieuyn.
3. croen a ffwr anifail unigol a ddefnyddir gan fodau dynol er mwyn creu dillad neu i orchuddio dodrefn.

Termau cysylltiedig

• blaengroen
• croenddu
• croendenau
• croendew
• croengaled
• croeni

Cyfieithiadau

Almaeneg: haut b Bugieg: ᨕᨘᨒᨗ Eidaleg: pelle b Ffrangeg: peau b Gaeleg yr Alban: craiceann g Gwyddeleg: craiceann g

Pwyleg: skóra b Rwseg: кожа (kóža) b Saesneg: skin Sbaeneg: piel b Swedeg: skinn d