ceg

Cymraeg

Cynaniad

• /keːɡ/

Geirdarddiad

O'r Hen Saesneg ċē(a)ce ‘gên, boch’ (a roes y Saesneg cheek).

Enw

ceg b (lluosog: cegau)

1. (anatomeg) Agoriad ar anifail a ddefnyddir i fwyta.
2. Agoriad i rywle.

   Sefais wrth geg yr ogof.

Cyfystyron

• genau, safn

Termau cysylltiedig

• cega
• ceg-agored
• cegrwth

Cyfieithiadau

Daneg: mund Saesneg: mouth