Neidio i'r cynnwys

hegl

Oddiwrth Wiciadur, y geiriadur rhydd.

Cymraeg

Geirdarddiad

Celteg *sektlo, o'r gwreiddyn Indo-Ewropeg *sókʷt- a welir hefyd yn Rwseg stegnó ‘clun, morddwyd’, Hetheg sakutt(a)- ‘coes uchaf’, Afesteg haxti ‘clun’ a Sansgrit sákthi ‘morddwyd’.

Enw

hegl b (lluosog: heglau)

  1. Coes, neu yn benodol, coes anifail.

Termau cysylltiedig

Cyfieithiadau

  • Saesneg: lower leg, shank