gwyw

Cymraeg

Cynaniad

• yn y Gogledd: /ˈɡwɨ̯u̯/
• yn y De: /ˈɡwɪu̯/

Geirdarddiad

Cymraeg Canol gwiw o’r Gelteg *wiwos o’r ffurf Indo-Ewropeg *u̯ih₁-u̯ó- ‘gwywedig, wedi crino’ sy’n deillio o’r gwreiddyn *u̯ei̯h₁- ‘gwywo’ a welir hefyd yn y Lladin viēscere ‘gwywo, crino’, y Saesneg wizen ‘gwystno’ a’r Lithuaneg výsti ‘gwywo, crino’. Cymharer â’r Llydaweg gweñv a’r Gwyddeleg Canol feo.

Ansoddair

gwyw

1. Wedi crychu, crebachlyd neu wedi edwino drwy golli lleithder neu faeth.

Cyfystyron

• crin, gwywlyd

Termau cysylltiedig

• gwywo, gwywol

Cyfieithiadau

Almaeneg: welk Cernyweg: gwedhrys Eidaleg: appassito, avvizzito, sfiorito Ffrangeg: flétri, fané Iseldireg: dor, verdord

Llydaweg: gweñv Saesneg: withered Sbaeneg: marchito