clust

Cymraeg

Godre'r glust

Cynaniad

• yn y Gogledd: /klɨːsd/, [klɨːst]
• yn y De: /klɪsd/, [klɪst]

Geirdarddiad

Celteg *kloustā o'r gwreiddyn Indo-Ewropeaidd *ḱleu- ‘clywed’ a welir hefyd yn yr Islandeg hlust ‘corn y glust’ a'r Sansgrit śruṣṭi (श्रुष्टि) ‘ufudd-dod’. Cymharer â'r Wyddeleg cluas.

Enw

clust b (lluosog: clustiau)

1. (anatomeg) Organ fertebraidd y clyw, sy'n gyfrifol am gynnal cydbwysedd yn ogystal â synhwyro sain ac wedi'i rannu mewn mamaliaid yn y glust allanol, y glust ganol a'r glust fewnol

Termau cysylltiedig

• tarddeiriau: clusten, clustiog, clustog, diglust
• cyfansoddeiriau: clustdenau, clust(d)rwm, clustfain, clustfawr, clustfyddar, clustgell, clustgoch, clustgwta, clustir ~ hirglust, clustlaes, clustlibin, clustlipa, clustraff
• cyfuniadau: clust eliffant, clust fôr ~ morglust

Cyfieithiadau

Almaeneg: Ohr d Cernyweg: skovarn b Eidaleg: orecchio g Ffrangeg: oreille b Gaeleg yr Alban: cluas b Groeg: αυτί (aftí) d Gwyddeleg: cluas b Iseldireg: oor d

Llydaweg: skouarn b Pwyleg: ucho d Saesneg: ear Sbaeneg: oreja b