wejen

Oddiwrth Wiciadur, y geiriadur rhydd.

Cymraeg

Enw

wejen b

  1. (tafodiaith ddeheuol) Cariad neu bartner benywaidd.
    Roedd e wedi mynd a'i wejen er mwyn ei chyflwyno i'w deulu.

Cyfystyron

Gwrthwynebeiriau

Cyfieithiadau