tun

Oddiwrth Wiciadur, y geiriadur rhydd.

Cymraeg

Enw

tun g (lluosog: tuniau)

  1. Elfen fetelig sy'n hydrin a hydwyth ac sy'n medru gwrthsefyll cyrydiad. Mae ganddo rif atomig o 50 a symbol Sn.
  2. Cynhwysydd seliedig, wedi'i wneud o dun neu fetal arall, a ddefnyddir er mwyn cyffeithio bwyd.
    Prynais dun o ffa pob yn yr archfarchnad.

Cyfieithiadau


Ansoddair

tun

  1. Wedi'i wneud allan o dun.
  2. Wedi'i wneud allan o haearn galfanedig neu wedi'i adeiladu o haearn rhychiog.

Cyfieithiadau