torf

Oddiwrth Wiciadur, y geiriadur rhydd.

Cymraeg

Cynaniad

Enw

torf b (lluosog: torfeydd)

  1. (rhifadwy) Grŵp o bobl wedi ei casglu ynghyd, yn agos at ei gilydd heb drefn pendant.
    Cerddodd y dorf allan o'r stadiwm ar ddiwedd y gêm rygbi.

Cyfystyron

Cyfieithiadau