rhynnu

Oddiwrth Wiciadur, y geiriadur rhydd.

Cymraeg

Berfenw

rhynnu

  1. I ysgwyd neu siglo, yn enwedig pan yn oer neu'n ofnus.
    Roedd y ci bach yn rhynnu yn oerfel y gaeaf.

Termau cysylltiedig

Cyfystyron

Cyfieithiadau