drud

Oddiwrth Wiciadur, y geiriadur rhydd.

Cymraeg

Cynaniad

  • yn y Gogledd: /drɨːd/
  • yn y De: /driːd/

Geirdarddiad

Cymraeg Canol drut o'r Wyddeleg Ganol drúth ‘ffŵl’.

Ansoddair

drud (cyfartal druted, cymharol drutach, eithaf drutaf)

  1. Yn meddu ar gost neu bris uchel.
    Roedd y got braidd yn ddrud yn £500.
  2. (idiomatig) Cost gweithred.
    Talodd y dyn yn ddrud am ei drosedd pan gafodd ei garcharu am flwyddyn.

Cyfystyron

Gwrthwynebeiriau

Cyfieithiadau